Vandaag maandag 4 juni. De dag van het huren van een auto. Voor vandaag een Hyundai om morgen meteen weer in te ruilen voor een Kia Picanto. Benieuwd of dat een verbetering is maar in ieder geval is de Hyundai oud met veel kilometers maar daar is de prijs ook naar. Alleen het stuur zit gewoon te hoog. Nu een deal gesloten met een lokale verhuurder voor 10 dagen met een prijs van minder dan bij Ross Hollidays voor 5 dagen. Tja, dan mag het natuurlijk wat minder luxe zijn. De auto meteen gebruikt voor een flinke rit naar Agalas met een tussenstop bij Laganas. Ons doel om vanuit Agalas een flinke wandeling te maken door de binnenlanden vol met olijfboomgaarden waarvan al sommige honderden jaren oud en grillig gevormd en velden met wijnranken. En dat is gelukt. Een zware tocht van de categorie 2 (klimmen) met prachtig uitzicht over de groene bergen en dalen en een prachtige azuurblauwe baai zoals dus niet alleen te zien in de film “the blue lagoon”. De beelden spreken voor zich. Afstand 11,1 km, gedurende 4 uur met als laagste punt 114 m. En als hoogste punt 303 m. met een totale stijging van 357 km. Route 10 uit het boekje van One Days Walks. Het uitzicht op de rots Kentinaria met het azuurblauwe water is geweldig. De wandeling gaat verder door een wilde en natuurlijke vallei met veel losliggend gesteente midden tussen diverse geurende keuzemomenten. Na aankomst bij de Damian taverna direct een fles water besteld. We waren uitgedroogd door de sterke stijging van de wandeling en doordat wij te weinig water hadden meegenomen. Na ook een heerlijke salade te hebben gegeten en op krachten gekomen ook nog even een paar honderd meter om gelopen om de Damian grotten te bezichtigen. Grappig, vooral omdat wij op de heenweg van de wandeling vanuit de ander kant van de berg deze grotten al hadden gezien. Vermoeid maar voldaan samen met de buurvrouw bij “Esther” s avonds heerlijke dorade gegeten. Erg lekker.
