Stranddag
Tja, auto ingeleverd. Dus wandelen naar het strand maar welk strand. Altijd leuk om een nieuw strand te ontdekken maar dat kan dan alleen niet te ver liggen. Een rugtas vol met handdoeken, water en boeken daar ga je niet kilometers mee lopen. Uiteindelijk toch nog 5 kilometergelopen voor wij onze strandpiek voor deze dag hadden gevonden. Maar wij hebben na de lunch daar echt heerlijk aan de rand van de steeds verder opkomende zee heerlijk op de ligbedden gelegen en zijn daarnaast regelmatig afgekoeld in de zee en met een heerlijk glas rosé.
De wandeling liep uiteindelijk van onze Anemomilos studio in Vasilikos naar onze bestemming, het nog niet eerder door ons bezochte strand van Porto Kaminia-beach. Omdat vanuit onze studio niet langs de kust kan worden gelopen van het ene naar het andere strand en er vanaf de weg geen zicht is op de hoogte waarop je ongeveer loopt zijn wij een aantal keren teveel afgedaald. Pff, en dat met die zware rugtas. Eerst bij Porto Zoro-beach om vervolgens na weer naar de weg te zijn teruggekeerd weer opnieuw uit te komen aan de andere kant van Porto Zorro-beach. Dat hadden we dus ook via het strand kunnen lopen! Om de berg langs de zee lopen leek geen optie. Opnieuw de hoofdweg opgezocht en met een noodzakelijke wandeling langs de kust over de rotsen het Porto Kaminiastrand gevonden. In werkelijk allemaal dichtbij maar via de weg enorme omwegen en afstanden. Het strand blijkt uiteindelijk niet de moeite waard. Niet meer terug naar de hoofdweg! Alle rotsen langs de kust getrotseerd en toch alsnog op deze manier weer uitgekomen bij Porto Zorro-beach. Vervolgens de hoofdweg (noodzakelijk) opgezocht en onze weg vervolgd naar het heerlijke strand en strandpaviljoen van Ionio-beach. Top dagje daar op het strand. Goede keuze. In de avond opnieuw bij Victor & Ester gegeten. Dat was helaas niet voor herhaling vatbaar. Wel na afloop nog heerlijk in het Coffee House Vassilikos koffie met Ouzo gedronken met een Brounie.
